#ฟิคไฮเดรนเนียร์ #10

แต่มังกรของเขาพอถูกปราบแล้วก็คิดถึงคนปราบใจจะขาด อยากจะถูกกอดรัดจนแนบแน่นจากผนังอุ่นๆที่คุ้นชินองศา

 

            “อ๊ะ ค … จ อ๊า คุณ ..เจบี ฮึก” เสียงหวานๆของจินยองทำเอาเจบีแทบเสียการควบคุม มือหนาประครองสะโพกอวบอิ่มไว้มั่น ช้อนเรียวขาขาวที่อยู่ในท่ายืนให้เกยบนท่อนขาแข็งแรงของตัวเอง ยามที่กดดันส่วนหัวร้อนที่ถูกคลุมร่างด้วยถุงยางอนามัยที่บางใสที่สุดในร้านสะดวกซื้อของโรงพยาบาล

 

            “ฮึก อะ อ๊ะ.” เสียงหวานยิ่งยั่วตัณหา ผนังนุ่มที่กระตุกถี่บีบรัดเข้ามาทำเอาเจบีต้องกัดปาก พยายามเสือกกายร้อนเข้าไปฝังลึกมากขึ้น มากขึ้น

            จินยองแอ่นหลังจนตัวโก่ง สองมือกำม่านสีฟ้าอ่อนของโรงพยาบาลจนแน่น ยามที่ร่างสั่นเทาจากจังหวะร้อนซึ่งกดย้ำเข้ามาในร่างกาย จินยองสัมผัสได้ว่าแท่งเนื้อร้อนเข้ามาตักตวงความร้อนจากร่างของเขาด้วยความแรงที่น้อยนักหากเทียบกับเมื่อก่อน

 

            คุณเจบีก็คงทนไม่ไหวเหมือนกันแต่ก็พยายามที่จะถนอมเขาอยู่บ้าง คงกลัวกระเทือนลูกน้อยในท้อง จินยองก็กลัวเช่นกันไม่เช่นนั้นคงเรียกร้องให้ยิ่งตอกย้ำจังหวะลงมารุนแรงกว่านี้

 

            แต่แค่นี้ร่างกายจินยองก็ตอดรัดและตอบรับได้อย่างดีเพราะความรู้สึกที่ไวมากขึ้น ยิ่งมือหนารูดดึงส่วนไว้ต่ออารมณ์ของตน และเชิงกระดูกแข็งกระทบก้นนุ่มถี่แค่ไหน ขาจินยองก็ยิ่งสั่นระริกหมดแรง ที่ยันกายยืนอยู่ได้ก็เพราะ ม่านที่กำรั้งและร่างที่ถูกประครองด้วยฝ่ามือใหญ่เสียทั้งนั้น

 

            “อ๊าา” หวีดเสียงหวานออกมาในที่สุด ร่างกายสั่นกระตุก เสียจนเจบีต้องสูดปากยามที่จินยองแตะขอบสวรรค์และบีบรัดคั้นรีดเอาหยาดความต้องการออกไปจากตนเองได้เต็มที่

 

            สองวงแขนแกร่งโอบรั้งสะโพกมนและโอบอุ้มร่างน้อยไว้ยามที่ตนเองก็ตามเข้าเขตสวรรค์ไปเช่นกัน จินยองหอบหายใจ แข้งขาแทบหมดแรงเพราะยืนมาสักพักและไม่ได้ทำมานาน รูดตัวลงมาตามผิวผ้าม่าน

 

             เจบีนั่งคุกเข่าลงกับพื้นตามร่างน้อย ดึงรั้งส่วนที่ยังกระหายจินยองไม่ยอมหลับใหล ออกมา รูดเอาเสื้อผ้าสีใสออก มือใหญ่หยิบถุงยางอนามัยซองใหม่ขึ้นมา ตาเรียวเป็นประกาย ยามที่สบกับตาโตวาวปรือเยิ้มแสนยั่วของจินยองที่เหลียวหันมามอง

 

              เจบีกัดปลายซองข้างนึงแล้วดึงให้ขาดเพื่อหยิบเสื้อตัวใหม่ออกมาสวมให้กับมังกรน้อยของตัวเอง ที่ยามนี้เติบใหญ่และอยากถูกปราบอีกครั้งให้สมใจ

 

            “เท้าแขนไว้นะเด็กดี” เจบีกระซิบบอกเสียงกระหายจนใจจินยองยิ่งสั่นรัว ขบเม้มใบหูบางยามที่จัดท่าให้จินยองเท้าสองมือไว้กับพื้น  มือหนาดันสองเรียวขาให้แยกกว้างมากขึ้น รั้งสะโพกมนจนเปิดขึ้นสูง แล้วค่อยกดร่างเข้าไปในช่องทางร้อนระอุอีกครั้ง ผนังร้อนบีบคั้นต้อนรับเขาอย่างดี

 

            “อ๊า อ๊ะ คุณเจบี เจบี อื้ออ” จินยองหวีดเสียงจับจังหวะไม่ได้ กับความถี่ร้อนที่ถูกดึงออกและตอกย้ำเข้ามาในกาย สะบัดใบหน้าเมื่อความเสียวซ่านเล่นงานอย่างหนัก ฟันคมขบเม้มริมฝีปาก สองมือน้อยจิกกำพื้นพรมอย่างแรงเพื่อระบายอารมณ์

 

            “ซี๊ด ดี ดีมากเลยจินยอง อื้ม” สองมือใหญ่ประครองสะโพกอิ่มไว้แน่น เฟ้นมือขย้ำผิวก้นนิ่ม ย้ำสะโพกลงไปด้วยจังหวะที่พยายามจะเบาอย่างที่สุดแล้วเพื่อไม่ให้กระทบกับลูกน้อยแต่ก็ทำได้เท่านี้  เจบีกดจูบ ขบเม้มแผ่นหลังเนียน

 

            ร่างโยกคลอนอีกไม่กี่ที จินยองก็เกร็งสั่นไปทั้งตัวจนพ่นหยาดความต้องการออกมา สองแขนหมดเรี่ยวแรงจะค้ำยันจนทรุดลง แต่ก็กลัวหมดแรงจนหน้าท้องที่นูนออกมาของตัวเองจะติดพื้น จึงคว้ากำชายผ้าม่านเอาไว้จนแน่น ยามที่ร่างยังถูกเขย่าด้วยแรงปรารถนาจนโลกโยกคลอน

 

            เจบีพ่นลมหายใจหน่วงหนักยามที่ตอกกายย้ำลงไปอย่างหลงใหล ทุกสัดส่วน ทุกผิวนุ่มที่ฟอนเฟ้น ยิ่งท้องร่างน้อยยิ่งมีน้ำมีนวลน่ากอดน่าฟัด  จะจับจะกอดตรงไหนก็นุ่มลื่นเต็มไม้เต็มมือ แค่เข้าใกล้ความหื่นก็แทบจะพุ่งทะยานเข้าครอบงำจิตใจอยู่แล้ว

 

            ถ้าลูกในท้องจินยองเป็นผู้หญิงแล้วน่ารักช่างยั่วเมื่อแม่ เจบีคงตายแน่

            หวงทั้งแม่ทั้งลูกจนไม่ไหวแน่ๆ

 

            “…” เจบีฝังร่างเข้าไปจนลึกยามที่หยาดความต้องการฉีดพ่นออกมาและถูกเก็บกักอยู่ใต้เขตของถุงยางอนามัย จินยองหลับตาปี๋กับความร้อนที่มากขึ้นของแท่งเนื้อใหญ่ ร่างกายที่ไวกว่าปกติอยู่แล้ว รู้สึกมากเสียจนตามเข้าจุดหมายเส้นชัยไปอีกหน มือน้อยย้ำแรงดึงทึ้งไปกับผ้าม่านมากขึ้นยามที่สำลักความต้องการออกมา

 

            ผ้าม่านเจ้ากรรมหรือก็ถูกทารุณดึงรั้งอย่างหนักมาตลอดกิจกรรมในที่สุดก็ทนไมไหว

 

            “พึบ”

 

            ทั้งเจบีที่กำลังลูบไล้มือหยาบและกดจูบไปตามผิวเนื้อเนียนและจินยองเองตกใจยามที่ผ้าม่านร่วงลงมาคลุมร่างของทั้งคู่ไว้

 

            เจบีถอดถอนแก่นกายและรีบดึงร่างน้อยมากอดด้วยความตกใจกลัวจะทำให้บาดเจ็บ มือหนาตวัดเปิดผ้าม่านออกให้ทั้งสองโผล่ขึ้นมาจากผืนผ้าม่าน เมื่อต่างฝ่ายต่างเห็นว่าไม่มีใครได้รับอันตรายที่ผ้าม่านจนหล่นลงมา

 

—–

ยังไม่จบค่ะ กลับไปช่วยกันเก็บผ้าม่าน ที่เด็กดีค่ะ

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1421646&chapter=11