{6} NC #รบอมาร์คแบม {omegaverse}

“อา อะ” ยิ่งถูกดูดเฟ้นตามเนื้อตัวเนียนนิ่ม เสียงครวญครางหวานก็ยิ่งหลุดออกมาจากริมฝีปากอิ่มที่ชื้นฉ่ำของโอเมก้าอย่างมิกลัวใครจะได้ยินให้เขินอาย บนเรือลำนี้มีเพียงแค่เราสอง เรือที่อยู่กลางท้องทะเลหากจะมีสักขีพยานก็คงเป็นเพียงแสงเดือน หมู่ดาวและคลื่นทะเลเพียงเท่านั้น

 

ปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามสัญชาติญาณ

 

“อึก มะ  …มาร์ค” เสียงหวานยิ่งดังขึ้นเมื่อมือหนาหยาบที่ให้ความรู้สึกร้อนบีบเฟ้นต้นขาด้านในของตนอย่างแรง คุณกันต์อ้าขาออกกว้างกว่าเดิม ร่างกายร้อนจนปวดมวนท้อง

 

กลิ่นที่ทำให้ทั้งสดชื่นและอบอุ่นของอัลฟ่ายามนี้เป็นสิ่งกระตุ้นชั้นดียิ่งกว่าการยั่วยุไหน แก่นกายขนาดพอดีของโอเมก้าเติบโตเต็มกำลัง ขับสารคัดหลั่งออกมาชื้นแฉะไม่แพ้ช่องทางด้านหลังที่กำลังถูกทักทาย

 

คุณกันต์รู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งตัว จนได้แต่กัดดึงข้อนิ้วของตัวเอง บิดเย้าสะโพกไปมาโหยหาการเติมเต็ม โอเมก้าจากเมืองนอร์ธกำลังฮีท ฮีทมากกว่าทุก ๆ ครั้งที่เคยรู้สึก

 

และนั่นก็ปั่นประสาทของอัลฟ่าได้อย่างดี กลิ่นหอมหวานราวกับขนมของคุณกันต์ยิ่งหอมมากขึ้นเจือปนกันจนได้กลิ่นที่หอมหวานลงตัวเป็นหนึ่งเดียวมิอาจมีใครเหมือน มันขับดันสัญชาติญาณดิบจนสุดขอบ

 

เขาควรจะอ่อนโยน ควรจะทักทายช่องทางคับแน่นด้วยนิ้วยาวอย่างประนีประนอม ควรจะมอมเมาด้วยจูบหวานให้คุณกันต์หายกลัวหรือตื่นเต้น ควรจะค่อย ๆ ลูบไล้และสัมผัสไปตามเรือนรางผอมบางและหอมกรุ่น

 

หากมีการยับยั้งชั่งใจสักนิดอัลฟ่าคงค่อย ๆ ทำแบบนั้น

 

“…..” นิ้วผอมบางขยุ้มผ้าปูที่นอนจนยับย่นเต็มแรง แผ่นอกบางสะท้านแอ่นขึ้นกลางอากาศเมื่อรู้สึกได้ว่าความร้อนที่กำลังแตะสำรวจอยู่ก่อนหน้านี้ไม่กี่วินาทีกดดันเข้ามาจนสุดอย่างไม่รอช้า ความร้อนแข็งหนาดันเข้ามาในร่างอย่างรวดแม้ผนังอุ่นร้อนจะเคลือบด้วยสารคัดหลังจากการฮีทของโอเมก้าจนชุ่มแฉะ แต่ก็ไม่อาจรองรับทั้งหมดของมาร์คเข้ามาได้โดยง่ายในครั้งเดียวเมื่อไร้ซึ่งการเตรียมพร้อม

 

“อะ ได้ …อึก” แต่ไร้ซึ่งการร้องห้าม มีเพียงสองขากับสะโพกได้รูปที่ยิ่งเปิดพื้นที่กว้างมากขึ้น จนถูกรั้งสะโพกผอมให้ลอยขึ้นจากเตียง ก้นนุ่มแนบติดกับต้นขา หัวเข่าของโอเมก้าถูกทับเบียดกับอกแกร่ง เช่นขาอีกข้างที่เปิดออกไปด้านข้างและคล้องเกี่ยวกับเอวหนาไว้

 

เสียงหวานหวีดหวิวยิ่งดังขึ้น ในช่องท้องทั้งร้อน หนัก จุกและสั่นสะท้านจนร่างผอมบางของโอเมก้าโยกคลอนถูไถไปกับเตียงจนร้อนผ่าว

 

ทว่าสิ่งที่คุณกันต์รู้สึกกู่ร้องอยู่ในใจด้วยสัญชาติญาณคือต้องการมากกว่านี้ ขยับเข้ามามากยิ่งกว่านี้ ต้องการรู้สึกถึงอัลฟ่าคู่แห่งโชคชะตาในทุกอณูจนเปียกฉ่ำไปทั้งร่าง

 

ภาพที่โอเมก้ามองเห็นสั่นพร่า ไม่รู้เพราะว่าเรือกำลังโคลงหนักเมื่อต้องคลื่นแรง หรือเพราะแรงเขย่าที่ขย่มเข้าใส่จากอัลฟ่าตัวโต จึงเลือกแก้ปัญหาด้วยการจิกมือยึดไว้กับแผ่นหลังกว้าง และนั่นยิ่งทำให้สะโพกสอบของอัลฟ่าขยับรุนแรงมากขึ้น

 

ความแนบชิดและความร้อนที่เสียดสีขยี้ถูทั้งความเสียดเสียวและอารมณ์ในร่างโอเมก้าจนร้อนฉ่า สารคัดหลั่งยิ่งเอ่อล้นออกมาส่งกลิ่นหอมหวานเกินจะต้านทาน

 

“อ๊ะ อะ” ร่างน้อยผอมบางเกร็งกระตุกยามสำลักหยาดห้วงอารมณ์ออกมาจนเลอะเทอะ อ้อมกอดแน่นจากอัลฟ่าที่รัดเอวผอมด้วยสองแขนแกร่งคลายออกทันที มือหนาจับยึดสะโพกของคุณกันต์ไว้แน่นจนช่องทางอุ่นร้อนที่กำลังรอนรัดและเกร็งตัวจากการแตะขอบวิหารเทพีแห่งความอุดมสมบูรณ์มิอาจส่ายหนีไปไหน

 

“อึก อื้อ” โอเมก้าน้อยดิ้นพล่านเมื่อถูกกระแทกสวนลึกเข้ามาทั้งที่กำลังถึงจุดสูงสุดของอารมณ์ ทั้งเจ็บจนน้ำตาท่วมหน้าแต่ก็เติมเต็มอารมณ์กระหายที่ต้องการอัลฟ่าได้อย่างดี

 

และเสียงหวานรัญจวนใจนั้นก็ยิ่งทำให้ดวงตาสีแดงทับทิมวาวโรจน์

 

เนื้อสะโพกถูกบีบเฟ้นกดไว้แน่นด้วยสองมือใหญ่ ยามที่โถมแรงใส่อย่างไม่มีออม ยิ่งรุนแรงขึ้น แรงขึ้นจนความร้อนที่สุมอยู่ในตัวแตะจุดที่มันรอคอยอยู่เนิ่นนาน สะโพกสอบดึงรั้งออกจนห่างก่อนจะกดกระแทกย้ำเข้าไปเนิบช้าแต่เน้นหนักสองสามครั้งติดต่อกัน

 

เสียงทุ้มครางฮึ่มอย่างพออกพอใจเมื่อได้ปลดปล่อยหยาดหยดที่อัดแน่นด้วยทุกอารมณ์คลั่งไคล้เข้าไปในช่องทางที่อุ่นจนร้อนของโอเมก้า

 

“ฮึก อื้อ” เสียงแว่วครางหวานจากร่างจ้อยร่อยที่สะดุ้งวาบเป็นพัก ๆ มองมาด้วยดวงตากลมโตปรือปรายนั้นยิ่งทำให้ความเป็นอัลฟ่าในตัวมาร์ครู้สึกสนุก มือหนาช้อนขาผอมเพรียวขึ้นมาขบงับไปตามท่อนขาจนเกิดรอยเขี้ยวแดง ๆ ของตัวเองไปตามผิวเนียน

 

คุณกันต์นวลเนียนหอมหวานไปทั้งตัวยิ่งกว่าครีมวนิลา

 

มาร์คไม่ค่อยชื่นชอบของหวานนัก ไม่โปรดปรานขนมใดเป็นพิเศษ แต่ยามที่ได้สูดกลิ่นกายคู่แท้ที่หอมฟุ้งเช่นวนิลาชั้นเยี่ยมที่ดีที่สุดในอาณาจักรเฟนเรียร์

 

กลับหลงใหลอยากสูดดมครั้งแล้วครั้งเล่า

 

อยากไล้เลียด้วยลิ้นจนเปียกชื้นไปทั้งตัว อยากขบกัดกลืนกินไม่เว้นไว้ให้ผู้ใดอาจเอื้อมมอง

 

อยากจะทำให้ทุกตารางนิ้วบนตัวโอเมก้านี้เปียกชื้นและเต็มไปด้วยกลิ่นอายของเขา ไม่ว่าจะบนผิวเนียนนุ่มหรือด้านในตัว

 

“หึ” เสียงหัวเราะแผ่วต่ำ ลิ้นสีแดงจัดไม่ต่างจากดวงตาไล้ไปตามแนวฟันและเขี้ยวของตัวเอง เมื่อยามที่ทุกการรับรู้กระโจนจ้วงไปตามสิ่งที่กำลังนึกคิด

 

“อ๊ะ ทะ ท่าน มาร์ค” แม้แต่โอเมก้าที่กำลังฮีทก็แว่วร้องขึ้นอย่างอดจะตกใจไม่ได้ที่ทั้งร่างถูกดึงจนตัวลอย สองขาถูกจัดให้กดเข่ายึดไว้กับเตียง สะโพกที่ยังคงผ่าวร้อนเปิดช่องทางอย่างเชิญชวน เมื่อตั้งตัวได้ว่ากำลังถูกจัดร่างกายเพื่อตอบรับอีกฝ่าย โอเมก้าน้อยก็ยันฝ่ามือไปกับเตียงนุ่มเพื่อตอบรับการสัมผัสที่อาการฮีทไม่ปฏิเสธเมื่อจะได้ครอบครองอีกครั้ง

 

และครั้งนี้มันง่ายกว่าเมื่อแท่งเนื้อร้อนสอดเข้าไปเติมเต็มได้จนสุดจากกดแรงใส่เพียงครั้งเดียว มาร์คสวนสะโพกขยับเข้าออกทันทีอย่างไม่รอช้า โอเมก้าที่กำลังฮีทแอ่นสะโพกต้อนรับ สองมือน้อยจิกกำดึงยื้อจนผ้าปูเตียงหลุดออกจากขอบเตียงที่ผูกรั้งไว้  ฟันคมของอัลฟ่าขบกัดไปทั่วหัวไหล่และผิวเนื้อนุ่มหอม

 

ตึง!

 

“…” สองมือของโอเมก้าลื่นไถลไปกับเตียงจนต้องกดแนบยันไว้ด้วยข้อศอก หลุดเสียงร้องสะท้านขึ้นมาเสียงดัง

 

เพราะที่เคยคิดว่าเมื่อครู่นั้นถูกตอกสะโพกใส่รุนแรงที่สุดแล้ว นั้นยังมีความแรงที่มากกว่าเมื่อเสียงเตียงที่ถูกต่ออย่างประณีตลั่นเอี๊ยดอ๊าด

 

ผ้าม่านที่บานหน้าต่างซึ่งเปิดให้เห็นท้องฟ้าโยกไหว บ่งบอกได้ว่าตอนนี้คลื่นทะเลกำลังทำให้เรือขยับโคลงไปมาเหมือนเด็กเอาแต่ใจที่โยกเขย่าของเล่นของตัวเอง

 

ทะเลคลั่งกับเรือของตระกูลใหญ่แห่งเพิร์ลยามนี้ก็เช่นกัน

 

ทว่าดูเหมือนจะไม่มีอะไรที่คลั่งไปกว่าอัลฟ่าจากตระกูลทีโอดอร์

 

“ฮึก” ริมฝีปากอิ่มบวมแดงหลุดสะอื้นออกมายิ่งดังขึ้นเมื่อรู้สึกแรงกระแทกที่ทำให้ท่อนเนื้อร้อนยิ่งสอดเข้ามาลึกจากเรือที่โคลงมาในทิศที่โถมแรงเข้าหาร่างผอมบางของโอเมก้า ร้อนวาบโล่งไปทั้งท้องน้อยเมื่อถูกอัลฟ่าถอนร่างไปตามแรงโคลงของเรือที่โถมแรงไปอีกทาง

 

ก่อนจะตอกกระแทกกลับมาตามแรงเรืออีกที

 

ความแน่นลึกที่มีแรงโคลงของเรือเข้าช่วยโดยที่อัลฟ่าไม่คิดจะต่อต้านแต่กลับยิ่งอาศัยความโคลงเคลงนั้นบรรเลงบทรักบนเตียงนุ่มหนานี้ให้ยิ่งระอุร้อนทำเอาโอเมก้าร่างจ้อยร่อยต้านอยู่ไม่ไหว

 

ทันทีที่เกร็งสะท้านไปทั้งตัวจนปล่อยหยาดอารมณ์ออกมาอีกครั้งก็ทรุดเข่าและแขนจนกองแนบเตียงร้องครางเสียงหวานแผ่ว สะโพกมนที่บีบรัดถูกรวบขึ้นตั้งรับความต้องการของอัลฟ่าที่ยังไม่ได้ปลดปล่อยต่อทันทีอย่างเอาแต่ใจ

 

โอเมก้าตัวน้อยมิได้สิ้นสติแม้จะรู้สึกเหนื่อยอ่อน แต่ก็ไม่อาจจะช่วยขยับสะโพกตอบรับแรงอารมณ์ที่ยังต้องการตัวเองได้ไหว ได้แต่ร้องครวญครางกระตุ้นให้อารมณ์ร้อนโจนทะยานมากขึ้น มากขึ้น

 

“ดีเหลือเกิน ดี… ดีมากคุณกันต์” เสียงทุ้มต่ำเจือหนักด้วยอารมณ์ มือหนากดไหล่บางของโอเมก้าไว้จนแทบจมลงไปกับเตียง ปล่อยร่างกายให้โยกไปตามคลื่นทะเลตอบรับกับทุกความต้องการในตัว

 

คลื่นทะเลใกล้สงบลงคล้ายปกติ ทว่าอารมณ์ของอัลฟ่ายิ่งสะพัดขึ้นสูง ไปตามความต้องการที่มีเพียงโอเมก้าคู่แท้เช่นคุณกันต์เท่านั้นจะเติมเต็มได้

 

“…” แผ่นหลังแข็งแรงเหยียดตึงเมื่อทุกอารมณ์ซ่านกระเซ็นออกมาจากร่างและครั้งนี้มันมากพอที่ร่างกายจะทำตามสัญชาติญาณจนถึงที่สุด ของเหลวร้อนพุ่งจี๋ไปทั่วท้องน้อยจนขนอ่อนในร่างโอเมก้ายิ่งลุกวูบวาบสะท้านตอบ

 

ท่อนเนื้อร้อนที่ควรจะหมดเรี่ยวแรงกลับยิ่งขยายใหญ่ขึ้นและล็อคตัวตนแห่งอัลฟ่าแนบชิดไว้ท่ามกลางผนังอ่อนนุ่มของโอเมก้า เพื่อให้แน่ใจว่าจะถูกรีดเค้นทุกหยาดหยดอารมณ์และธรรมชาติจะนำไปใช้ต่อยอดอย่างที่ควร

 

อาการน็อทคงทำให้ทั้งคู่ต้องอยู่ในท่านี้ไปอีกพักใหญ่ สองแขนแกร่งของอัลฟ่าจึงรวบร่างน้อยหอมกรุ่นกลิ่นวนิลาของโอเมก้ามาไว้ในอ้อมกอด

---

 

ยังไม่จบนะคะ กลับไปอ่านต่อที่เด็กดีค่าา จิ้มๆด้านล่าง

https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1720106&chapter=8