#3 # ดมอบีนยอง [CUT]

คนที่แม้แต่ความตายอยู่ตรงหน้าเขาก็จะไม่มีวันปล่อยให้พ้นจากมือตน

 

“อะ อาา” เสียงนุ่มหวานหลุดลอยออกมาจากริมฝีปากอิ่มที่ตึงบวมกว่าปกติจนแดงจัดจากการบดจูบ ลมหายใจหอบถี่เป็นหนึ่งเดียวกับจังหวะของลิ้นร้อนชื้นที่ดูดดึงและโลมเลียบนหน้าอกของจีนราวกับว่าเจอะเจออาหารรสเลิศที่จะสามารถดับความหิวกระหายได้

 

ยิ่งถูกเลีย ยิ่งผิวเนื้อนุ่มสัมผัสได้ถึงความร้อนและชื้น สองขาเรียวขาวก็แทบจะหมดเรี่ยวแรงให้ทรงตัว จีนรู้สึกว่าร่างของเขาร้อนจนแทบไม่เชื่อว่าจะเป็นร่างกายของตัวเอง โดยเฉพาะความรู้สึกในช่องท้องที่เริ่มร้อนขึ้นเรื่อย ๆ และน่าแปลกที่มันต้องการสิ่งที่ร้อนยิ่งกว่าเข้ามาเติมเต็ม

 

ริมฝีปากร้อนของอัลฟ่าต้อนไปตามผิวเนื้อนุ่มจนทั่วจากแผ่นอกไล่ขึ้นมาถึงซอกคอขาว ทั้งปาก ทั้งฟันและจมูกโด่งแหลมสำรวจไปจนทั่ว เหิมเกริกและกระหายไม่ต่างจากมือหยาบคู่ใหญ่ขย้ำฟอนเฟ้นเนื้อขาวของโอเมก้าจนขึ้นรอยแดง

 

กระดุมกางเกงผ้าของแองเจลโล ปาร์กเกอร์กระเด็นไปคนละทิศละทาง มือของอัลฟ่าอย่างเดฟมาถึงจุดหมายพร้อม ๆ กับที่ริมฝีปากไปถึง

 

สิ่งที่น่าหงุดหงิดรำคาญใจ

 

เดฟนิยามทั้งกางเกงชั้นในและแถบผ้าบนคอโอเมก้าเป็นสิ่งเดียวกันและใช้เวลากำจัดมันอย่างรวดเร็ว

 

ลิ้นร้อนสอดเข้าไปใต้ช่องว่างของแถบผ้าบนคอขาวบาง กัดดึงมันจนหลุดออกมาเพื่อเผยรอยเขี้ยวที่ตนตนตีตราพันธะสัญญาไว้ ฟันคมขบเม้มลงตามรอยกัดของตนบนคอขาวอีกหลายทีอย่างหลงใหลพร้อมมือใหญ่กระตุกดึงสิ่งกีดขวางด้านล่างจนร่วงหล่น

 

และวิหารแห่งนี้ก็พร้อมให้เจ้าชายอัลฟ่าได้ครอบครอง

 

“อ๊ะ อะ” เสียงหวานร้องแว่วเมื่อมือใหญ่ถูไถแก่นกายไวต่อความรู้สึกของตนเอง และหากไม่ได้ฮีทถึงเพียงนี้จีนคงดุตัวเองเต็มเสียงที่ไม่มีแม้แต่คำห้ามปราม กลับยิ่งยินดี

 

ยินดีเหลือเกินที่ถูกสัมผัส ยินดีให้อัลฟ่าเจ้าของกลิ่นเปลือกไม้หอมนี้สัมผัสมากยิ่งขึ้น มากกว่านี้อีก

และร่างกายตอบสนองสิ่งที่เต้นเร่าอยู่ในอกอย่างดี จีนขยับร่างของตัวเองตามการฉุดรั้งอย่างว่าง่าย เมื่อวงแขนแกร่งรวบเอวคอดและยกรั้งสะโพกอวบขึ้นจนตัวลอยเพื่อที่จะสอดแทรกเข้ามาระหว่างของสองขาเรียวขาวได้มากขึ้น

 

ปลายเท้าทั้งสองข้างของโอเมก้าต้องสาป แตะเหยียดยันร่างไว้กับชั้นวางหนังสือแถวถัดไป เมื่อที่แผ่นหลังยันร่างแนบชิดกับชั้นหนังสืออีกฝั่ง ทว่าที่ทั้งร่างลอยอยู่กลางอากาศก็ด้วยร่างกายใหญ่โตที่โอบอุ้มอยู่เป็นหลัก

 

โอเมก้าน้อยสะดุ้งวาบจากการร่วงล้ำของนิ้วที่สองจนมือน้อยที่บีบกำชั้นหนังสือข้างหลังออกแรงมากขึ้น

 

“อึก” น้ำตาเอ่อล้นจากดวงตาคู่สวยราวกับทะเลสาบที่เป็นประกายรับแสงจันทร์ ยิ่งนิ้วโป้งหยาบใหญ่ของอัลฟ่าผู้จับดาบ คลอนธนูเป็นนิจบดขยี้ส่วนปลายที่แสนว่องไวต่อความรู้สึก ของเหลวใสยิ่งหลั่งออกมามากยิ่งขึ้น จนนิ้วยาวที่จ้วงฟอนเฟ้นผ่านเข้าไปอย่างง่ายดาย แต่ก็ยังทิ้งความร้อนวาบและเจ็บไว้ตามเส้นทางที่ล่วงผ่าน

 

นิ้วจากสองเป็นสาม และเริ่มสาวเข้าออกอย่างอุกอาจมากขึ้นเรื่อย ๆ ทว่านั่นไม่ใช่ทั้งหมดที่ช่องทางด้านหลังซึ่งร้อนและเปียกลื่นขึ้นทุกขณะต้องการ

 

มันมีมากกว่านี้ มากกว่านี้อีก

 

จีนต้องการรู้สึกถึงเจ้าของกลิ่นเปลือกไม้หอมมากยิ่งกว่านี้

 

“อาา ฮึ่มม” เสียงครางฮึ่มอย่างยุ่งยากใจของอัลฟ่าตัวโตดังขึ้นเป็นระยะ ตอนนี้ตนไม่นึกอยากจะประนีประนอม เตรียมพร้อมหรือถนอมโอเมก้าตรงหน้านี้อีกแล้ว ยิ่งจับก็ยิ่งต้องการ อยากจะสอดใส่ตัวตนของตนเข้าไปจนลึกที่สุดตั้งแต่ที่กดข้อนิ้วเข้าไปในร่างนี้เพียงแค่ครึ่งเดียว

 

แต่ความบีบรัดแน่นที่เกิดกับนิ้วอีกเช่นกันที่ทำให้ตนอดทนสอดนิ้วเข้าไปแหวกว่ายเพื่อลดทอนความเจ็บต่อร่างกายนี้จนกว่าจะไม่อาจอดทนได้อีก

 

“อ๊ะ” ร่างน้อยสะดุ้งเฮือก จนแผ่นหลังบางสะท้านแอ่นแผ่นอกเข้ามาแนบใกล้น่ากัดกลืนเมื่อปลายนิ้วของเดฟทำหน้าที่ของตนได้ถูกทาง ผนังอุ่นร้อนบีบรัดแน่นเสียจนอัลฟ่าแทบเสียสติ

 

อดทนได้เท่านี้เดฟคิดว่าตนก็เก่งกาจมากแล้วเหลือเกิน

 

“เจ้า” เสียงทุ้มนุ่มกระซิบชิดใบหู จีนปลายตามองอย่างสงสัย แต่นั่นเป็นการยั่วอย่างร้ายกาจสำหรับคนที่กำลังจดจ้องอยู่

 

“ขออภัยล่วงหน้าก็แล้วกัน”

 

“….” ดวงตาโตเบิกโพลง หยดน้ำตาร่วงจากขอบตาอีกหลายต่อหลายหยด เมื่อรู้ซึ้งว่าคำขออภัยนั้นคือสิ่งใด ความร้อนที่แตะสำรวจอยู่ปลายช่องทางด้านหลังกดจ้วงเข้ามาลึกขึ้นอย่างรวดเร็ว แม้จะมีของเหลวใสจากอาการฮีทรอต้อนรับ แต่มันก็ฉีกทึ้งและรังแกผิวอ่อนบางในส่วนลึกซึ้งของโอเมก้าที่แสนบริสุทธิ์ได้อย่างใจร้าย

 

นิ้วทั้งห้าของแองเจลโล ปาร์เกอร์จิกอย่างแรงกับแผ่นอกแกร่งเบื้องหน้าตน ยิ่งอีกฝ่ายดันท่อนเนื้อร้อนนั้นเข้ามาความเจ็บก็กรีดฝังลึกลงในร่างของจีนมากขึ้นเรื่อย ๆ หยาดโลหิตหลั่งรินอย่างเกินจะต้านทาน ความร้อนในช่องท้องยิ่งขยับขยายไปมากกว่าเดิมจนตัวตนของอัลฟ่าฝังลึกเข้ามาจนสุด

 

ทั้งร้อนทั้งเจ็บ แต่กลับพึงพอใจ

 

ปลายเท้าของโอเมก้าร่วงหล่นลงจากชั้นหนังสือหลายครั้งเมื่อร่างกายสั่นคลอนจากการกระแทก จนกางเกงชั้นในที่เกี่ยวห้อยอยู่ตรงข้อเท้าได้รูปแกว่งไกวแต่มันก็ไม่ร่วงหล่น ยังโบกสะบัดตามจังหวะเหมือนธงต้องลมพายุ

 

ก่อนปลายเท้าจะแตะไต่ไล่สูงขึ้นเพราะสะโพกอวบถูกรั้งกระชับให้มั่นคง แนบชิดกับสะโพกและหน้าขาแกร่งมากกว่าเดิม เพื่อเปิดช่องว่างให้ยิ่งขยับร่างออกและกระแทกได้ลึกขึ้นกว่าเดิม

 

มือใหญ่ข้างที่ไม่ได้โอบกอดรั้งสะโพกอวบไว้ให้ลอยเหนือพื้นหินอ่อนของหอสมุด ถูกใช้ยันชั้นหนังสือเดียวกับที่แผ่นหลังบางพิงเอาไว้ แรงของอัลฟ่ากระแทกกระทั้นชั้นหนังสือพอ ๆ กับที่ใส่เข้าไปในร่างหอมนุ่มให้ผนังร้อนบีบรัดสำเร็จโทษท่อนเนื้อใหญ่แรงเท่าที่ใจอยาก

 

ตุบ ตุบ ตุบ

 

หนังสือเล่มแล้วเล่มเล่าที่ถูกแรงกระทบส่งต่อไปร่วงหล่นจากชั้นหนังสือที่โอเมก้ากำลังพิงอยู่ แต่เสียงพวกนั้นไม่ได้สร้างความเปลี่ยนแปลงใดต่อสองร่างนอกจากอัลฟ่าที่ควงขยับสะโพกตัวเองจนหน้าขากระทบก้นนุ่มในจังหวะเดียวกับหนังสือที่ร่วงหล่น

 

หนังสือหล่นลงจนเกลี้ยงชั้น แต่เสียงการสอดใส่ก็ไม่ได้เงียบหายไปด้วย กลับยิ่งดังสะท้อนก้องในห้องสมุดไร้ผู้คนนี้มากกว่าเดิม

 

ดวงตาเพชรสีดำระยิบระยับของอัลฟ่าจดจ้องมองใบหน้าจิ้มลิ้มซึ่งชื้นด้วยหยาดเหงื่อไม่ต่างจากตน ทว่างดงามราวกับภาพฝัน

 

“เจ้า … อาา นามของเจ้า” เดฟกระซิบถามเสียงโหยหา คำถามที่ต้องย้ำถึงสองครั้งเพื่อสู้กับเสียงของเนื้อกระทบเนื้อและร่างกายที่กระทบกับชั้นไม้

 

“บอกข้า …” แองเจลโลจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาที่เป็นเพชรสีดำที่แสนเบลอเลือนเพราะน้ำตานั้นกลบตาโตคู่นี้ไปเป็นครึ่ง จังหวะสอดใส่ที่รุนแรงเร่าร้อนเมื่อครู่เนิบช้าลงอย่างรู้สึกได้ว่าร่างสูงใหญ่ที่กำลังกกกอดบดเบียดตนตั้งใจที่จะทำแบบนั้น

 

คาดคั้นเพื่อเอาคำตอบ

 

ความเร็วที่ลดลงเร่งให้ร่างกายของโอเมก้ายิ่งร้อนมากขึ้น ความเสียววาบ ปวดมวนในท้องน้อยออกฤทธิ์จนริมฝีปากอิ่มที่บดเม้มกันสั่นระริกไม่ต่างจากดวงตาคู่วาวสวย

 

“ฮึก” จีนพยายามบอกทางสายตาว่าอย่าแกล้งกัน แต่อัลฟ่ากลับยิ่งขยับสะโพกถอยห่างออกไป

 

“บอก อื้ม บอกข้าสิโอเมก้า” ริมฝีปากใจร้ายไม่ต่างจากเจ้าของนั่นทั้งเลียทั้งกัดดึงยอดอกเอาคำตอบ

 

“..จีน จีน แองเจลโล” เสียงหวานราวกับสรวงสวรรค์สำหรับคนที่ถูกแกล้งและคนที่กำลังอดทน

 

“เดฟ  นามของข้า เดฟ” อัลฟ่าหนุ่มเอ่ยบอกนามที่มีเพียงคนสนิทเท่านั้นจะได้เอ่ยเรียก

 

“เรียกข้า จีน  อา ให้ข้าแน่ใจว่าข้าไม่ได้เพียงแค่ฝันไป” ตนต้องการจะได้ยินชื่อตัวเองผ่านริมฝีปากอิ่มสวยนี้ เพราะเดฟไม่ต้องการให้นี่เป็นแค่ฝัน ตนคงทนไม่ได้หากนี่ไม่ใช่ความจริง แม้รู้ดีว่านี่ไม่มีทางใช่ฝัน เพราะเดฟคงไม่อาจฝันได้ดีและหอมหวานถึงเพียงนี้ได้

 

“เรียกข้าจีน อาา แล้วสรวงสวรรค์จะอยู่ในมือเจ้า” หรืออาจจะเป็นขุมนรกที่แม้แต่เทพีแห่งความอุดมสมบูรณ์ก็ยังเฝ้ามองด้วยใบหน้าร้อนขึ้นสี

 

“เดฟ …เดฟ ”

 

“….”

 

“ได้โปรด อึก อย่า อย่าหยุด”

 

ปึก

 

“อื้ออ” โอเมก้าน้อยเหยียดขาสุดตัวเมื่อถูกกระแทกลึกเข้ามาอย่างรวดเร็วและรุนแรงจนปลายส่วนของความต้องการของเขาปะทะกับหน้าท้องแกร่งนั้นเต็มแรง

 

ร่างกายทั้งสองแนบเบียดชิดกลืนกันเป็นหนึ่งเดียวจนแม้แต่ฝุ่นที่เกาะหนังสือยังลอดผ่านไปไม่ได้  มือน้อยทั้งสองแตะแนบบนแผ่นอกแกร่ง แขนทั้งสองข้างของอัลฟ่ากางกั้นจิกกำท่อนไม้ของชั้นหนังสือเหนือร่างน้อยน่ากลืนกินตรงหน้าตน ทารุณมันรุนแรงพอ ๆ กับสะโพกสอบที่เสียบเสยเข้าไปในร่างหอมหวาน

 

โครม!

 

ชั้นหนังสือไม้ขัดมันอย่างดีเอนลงไปตามแรงโน้มถ่วงของพื้นโลกเพราะไม่อาจต้านทานแรงกระแทกได้อีกต่อไป ยังมีโชคที่มันเป็นชั้นหนังสือในแถวที่ลึกที่สุด มันจึงล้มเข้าใส่กำแพงหนาทึบ ไม่ใช่ตู้หนังสืออื่นจนเกิดปรากฏการตู้หนังสือล้มเป็นโดมิโนให้บรรณารักษ์ประจำหอสมุดต้องหลั่งน้ำตา

 

จีนกัดปากตัวเองเต็มแรงจนเลือดซิบเพราะแรงกระแทกเมื่อร่างกายร่วงหล่นลงตามตู้ที่พิง มันยิ่งทำให้แท่งเอ็นร้อนใหญ่ยิ่งตอกลึกเข้ามามากขึ้น ทุกอย่างไม่ได้หยุดลง ชั้นหนังสือลาดเอียดพิงผนังมั่นคงให้ทุกจังหวะดำเนินไปได้ดีกว่าเก่า

 

ความเสียดเสียวยิ่งทวีรุนแรงขึ้น

 

หัวใจของแองเจลโลเต้นเร็วเสียจนเจ้าของกลัวมันจะหลุดออกมาจากอก

 

ไม่ต่างจากความตื่นตัวสุดขีดที่เดฟกำลังรู้สึก มือหนาเสยเส้นผมเปียกชื้นของตัวเองไปด้านหลังเพราะรำคาญที่มันเกะกะบดบังการมองเห็นสิ่งสวยงามตรงหน้า มือหนาอีกข้างดึงต้นขาขาวให้ยิ่งแยกกว้าง

 

เดฟรู้สึกว่าตนกำลังจะทนไม่ไหว สายตายั่วเย้าที่จ้องมองตนนั้นก็ชี้ชัดว่าเราไม่อาจต้านทานความเร่าร้อนนี้ได้อีก ต่อให้จะอยากกลืนกินร่างน้อยนี่นานกว่านี้อีกนิด แต่การถึงจุดสุดยอดที่ยอดเยี่ยมที่สุดกว่าครั้งไหน ๆ ก็เป็นจุดหมายที่เดฟชอบใจมากเช่นกัน

 

เร็วขึ้นอีกนิด กระทบจุดไวต่ออารมณ์ให้แรงขึ้นอีก

 

และโหมโรมรันความปรารถนาเข้าสู่ความหอมหวานถี่ยิบหนักหน่วงขึ้น

 

“อึก อื้อ อ๊ะ ด .. เดฟ อ๊ะ อะ” จีนรู้สึกว่าตัวเองหายใจแทบไม่ทัน แม้จะร้อน คับและจุกแน่นแต่สะโพกอวบก็ขยับตามจังหวะเข้าออกนั้นเช่นกัน สอดประสานไม่ต่างจากดวงตาที่ยังคงจดจ้องกันและกัน

 

กลิ่นหอมรอบกายในยามนี้หอมมากยิ่งขึ้น

 

“……” ริมฝีปากอิ่มเผยอค้าง ดวงตาโตของจีนหยีปิด เช่นทั้งเนื้อตัวนุ่มหอมที่เกร็งแน่นและนั่นก็กอดรัดท่อนเนื้อร้อนได้แนบแน่นขึ้น จนความร้อนฉ่าทะลักเข้าสู่ร่างน้อยระลอกใหญ่ ไม่ต่างจากความขุ่นขาวที่เลอะเทอะไปทั่วหน้าท้องแกร่งและเส้นขนที่ด่ำดิ่งลงเป็นทางสู่จุดแก่นกลางกายของอัลฟ่า

 

แต่ยามนี้เส้นทางขนนั้นกลับสุดปลายทางที่สะโพกอวบและช่องทางที่กำลังบีบรัดแน่นของโอเมก้า

 

เจ้าชายอัลฟ่าแห่งนอร์ธยอมรับว่าตนผ่านสนามรักมาประมาณหนึ่ง แต่ไม่เคยรู้สึกเติมเต็มและเยี่ยมยอดเช่นนี้มาก่อนเลย ของเหลวขุ่นทะลักออกมาจนเปรอะเลอะไปทั่วหน้าต้นขาเรียวขาวเพราะส่วนแก่นกายของอัลฟ่าที่ล็อคติดท่ามกลางผนังอุ่นร้อนของโอเมก้า

 

เดฟไม่ติติงอาการน็อทของตัวเอง กลับชมชอบที่มันทำให้ตนยิ่งแนบชิดกับโอเมก้าแสนยั่วเย้าเช่นนี้

 

ปลายนิ้วหยาบแตะที่ริมฝีปากอิ่มและบดคลึงเนิบช้าอย่างหลงใหล

 

“จีน …จีน” เอ่ยเรียกร่างน้อยที่ตนคร่อมกอดอยู่บนชั้นวางหนังสือไม้ที่เอนพังพาบ ดวงตาโตที่เริ่มปรือปรายจ้องมองฉ่ำเยิ้ม เดฟตีค่าแววตาที่เต็มไปด้วยอารมณ์ไม่ต่างกับของตนว่ากำลังต้องการเช่นกัน

 

ต้องการจูบนี้

 


ยังไม่จบนะคะ ไปอ่านต่อในเด็กดีค่ะ พุ่งไป ฮึบบบบบ

https://goo.gl/b8Hffy

 

Leave a Comment