CUT [5] #ฟิคเดซี่ลู่หาน NC

 

แววตาวาวใสของดวงตาโตสะท้อนภาพใบหน้าหล่อเหลาที่ตนจดจ้องมองไว้ สองมือลูบเฟ้นหัวไหล่แข็งแรงของเซฮุน จวบจนถึงลำคอแกร่งและใช้สองมือกอดคล้องไว้จนแน่น เพื่อช่วยพยุงให้สองเท้าที่กำลังเขย่งทำงานของมันได้อย่างดี

 

 

แผ่นหลังพิงกับผ้าม่านยามที่นั่งลงหมิ่นเหม่กับขอบหน้าต่าง

 

ลู่หานเม้มปากตัวเองจนเป็นเส้นตรง ลมหายใจร้อนสะท้านขึ้นเมื่อรู้สึกได้ถึงนิ้วเรียวยาวให้ความรู้สึกเย็นของเซฮุนชำแรกผ่านเข้าไปในร่างกายของตัวเอง ผนังอุ่นร้อนบีบรัดทักทายสิ่งแปลกปลอมกระตุกถี่ ร่างน้อยเก้อเขินจนได้แต่ซุกหน้าไปกับต้นแขนของเซฮุน สองมือขยุ้มกำเสื้อเชิ้ตสีทึมไว้จนแน่น

 

“อื้ออ” เสียงหวานผวาร้องขึ้นมากลางอากาศเมื่อถูกทำให้ปั่นป่วนด้วยฝ่ามือใหญ่ที่แตะทักทายกับส่วนไวต่ออารมณ์จนมันเริ่มซุกซนเปลี่ยนไปจากเดิม จังหวะสองมือของเซฮุนสอดประสานชักนำเข้ากันอย่างดีเสียจนลู่หานหายใจถี่แรงมากขึ้น

 

แก้วตาโตใสยามที่เงยขึ้นมองร้องขออย่างไม่รู้ตัวว่ายั่วเย้ามากแค่ไหน

 

ลู่หานจำต้องอ้าขากว้างมากขึ้นอีกนิดเพื่อเปิดพื้นที่ให้ร่างสูงใหญ่แทรกเข้ามา

 

“อึก อื้อ” เสียงหวานผวาลอดออกจากกลีบปากสีสวยที่เบียดชิดกันยามที่ถูกทักทายจากส่วนหัวร้อนซึ่งขยับขยายขนาดจนเต็มรูปร่างของเซฮุน แม้ตรงนี้จะมืดสลัวมีเพียงแค่แสงจากดวงไฟที่ห่างออกไปหลายเมตรของทางเดิน แต่มันก็ทำเอาลู่หานเขินจนตัวร้อน ไม่กล้าจะมองอะไรที่ใหญ่โตแบบนั้นหายเข้าไปในร่างตัวเอง

 

แต่ก็ยังรู้สึกถึงมันได้อย่างดี ลมหายใจที่กลั้นไว้สะดุดผ่อนออกมาเป็นช่วง ๆ จนในที่สุดทั้งสองร่างก็แนบชิดกันราวกับถูกโอบกอดไว้ด้วยไอร้อนจากอีกฝ่าย

 

แผ่นหลังผอมบางแนบเข้าหาผ้าม่านตามจังหวะของร่างกายที่กำลังโยกคลอน สองขาเกี่ยวไปกับสะโพกแกร่ง หน้าผากมนฝังแน่นอยู่กับหัวไหล่ของเซฮุน ริมฝีปากหยักกดจูบไปตามผิวแก้ม ซอกคอและใบหูของเดซี่แสนสวย

 

สูดดมกลิ่นหอมยั่วเย้าราวกอปรจากหมู่มวลดอกไม้ที่แสนเป็นเอกลักษณ์ของของเดซี่แห่งสกุลหยิน เซฮุนกระชับกอดร่างผอมบางแน่นมากขึ้น ยามที่อีกฝ่ามือจับยึดสะโพกมนเอาไว้เร่งจังหวะตอกลึกเข้าไปในร่างน้อยแสนน่าหลงใหลนี้เร็วมากขึ้น

 

“อื้อ พี่เซฮุน ฮึก เซ ..ฮุน” เสียงหวานครางแผ่วราวกับแมวครวญอยู่ชิดกับซอกคอของเซฮุน ฟันซี่น้อยขบเม้มตามผิวเนื้อระบายความรู้สึกเสียวมวนที่ยิ่งสะพัดมากขึ้น

 

สองมือหนาโอบประครองแผ่นหลังผอมบางของลู่หานไว้จนแนบชิดตัว ย่อเข่าลงกระชับร่างน้อยขึ้นกอด เหมือนที่ลู่หานยึดสองขาเกี่ยวเกาะบนสะโพกแข็งแรงของเซฮุน

 

แผ่นหลังผอมบางสั่นไปตามจังหวะที่สองขายาวของเซฮุนก้าวเดิน แต่ละก้าวเนิบช้าทว่ากลับยิ่งตอกลึกจนมือน้อยจิกหัวไหล่กว้างเต็มแรง

 

“อื้มม ตามใจเลยเลขาชาง อื้ม สีขาว สีชมพู งานแต่งควรมีสีอะไรเล่า” เสียงทุ้มใหญ่ติดเมามายดังลั่นมาจากชั้นล่าง และอย่างไรก็ไม่มีทางเป็นใครอื่นนอกจาก โอ ซีวอน

 

“…..” ลู่หานกัดปากตัวเองจนแน่นด้วยความตื่นตระหนก ทว่าความรู้สึกที่เสียวเสียดมวนไปทั้งท้องจนตอดรัดแท่งเนื้อร้อนในร่างไม่ได้ลดลง

 

“เอ้า เลือกมากได้ที่ไหน อีกสองสัปดาห์จะแต่งแล้ว เลขาชางเลือกมาเลย เลือกเลย ผมม ผมเชื่อใจคุณ” เสียงของซีวอนดังมากขึ้น บ่งบอกถึงเจ้าของเสียงที่เข้ามาใกล้มากขึ้น

 

ประตูห้องนอนของลู่หานอยู่ไม่ไกลเท่ากับห้องของเซฮุน แต่ทั้งคู่ต่างรู้ดีว่า นั่นจะเป็นจุดหมายต่อไปที่ซีวอนจะเดินไปหา

 

“……”

 

“……”

 

ลู่หานมองความมืดที่รายล้อมตัวมีเพียงแสงไฟจำนวนเล็กน้อยที่ลอดผ่านรอยแยกเข้ามาที่ช่วยเหลือให้ดวงตามองเห็นทุกอย่างรอบกายได้ชัดเจนขึ้นเมื่อปรับสายตาให้เคยชินได้กับสิ่งของเพียงไม่กี่อย่างที่ถูกวางเอาไว้ในนี้

 

ภายในตู้ไม้ขนาดใหญ่มากพอให้คนสองคนยืนอยู่ด้านในแม้ว่าจะเบียดกันไปสักหน่อยก็ตาม

 

ลู่หานกระชับเกี่ยวสองแขนกอดเซฮุนแน่นมากขึ้น เหมือนสองขาที่ยังคงเกี่ยวไว้กับเอวแกร่ง แผ่นหลังผอมบางในเสื้อตัวเก่งแนบไปกับผนังไม้ขัดเงาอย่างดีของด้านในตู้ สองมือใหญ่ของเซฮุนที่ช้อนกระชับแน่นอยู่ตรงต้นขาร้อนมากยิ่งขึ้นเมื่อร่างกายเอ่อล้นไปด้วยความตื่นเต้น

 

แต่ก็ไม่ร้อนเท่ากับทั้งส่วนท่อนที่ด้านปลายกระทบเข้ากับจุดไวต่อสัมผัสซ้ำแล้วซ้ำอีกจากการขยับบดคลึงสะโพกเข้าหาของร่างสูงใหญ่

 

ตาโตวาวฉ่ำของลู่หานชำเลืองมองกล่องกระดาษบนพื้นตู้สั่นเล็กน้อยไปตามแรงที่เกิดขึ้น เซฮุนเม้มปากตัวเองจนแน่น ใช้ความอดทนอย่างมากมายที่จะขยับทุกจังหวะให้แผ่วเบามากที่สุด รุนแรงกว่านี้ไม่ได้ แต่จะให้หยุดก็ทำไม่ได้

 

จังหวะโยกขยับเพียงเนิบนาบของสะโพกสอบแต่กลับฝังลึกกระทบจุดอ่อนไหวในร่างหอมหวานราวกับคลื่นซัดใส่ชายฝั่ง

 

“….” ลู่หานขบริมฝีปากตัวเองจนสุดแรงเมื่อความรู้สึกมากมายในร่างกายมาถึงจุดปะทุ

 

ลมหายใจสะดุดขาดห้วงตามร่างกายที่สั่นกระตุก เล็บทู่กุดกรีดลงกับแผ่นหลังกว้างจนเกิดรอยยาวแม้จะมีเสื้อเชิ้ตเนื้อดีกั้นไว้ ผนังอุ่นร้อนตอดรัดรุนแรงเสียจนรีดเค้นหยาดอุ่นร้อนที่ทำเอารู้สึกวูบวาบไปทั้งท้องน้อย

 

……………………

ยังไม่จบบน้าาา ไปอ่านต่อได้เลยค่ะ

https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1425013&chapter=6